Грустные истории о любви

Ты – мой сум.
Пасярод ночы ўспамінаю твае вочы.
Не хочаш?
Але. Так і павінна стацца.
Сустракаемся, каб развітацца.
Засынаем, каб прачнуцца.
Нараджаемся, каб памерці...
Для смерці
нараджаемся мы аднойчы.
Двойчы, тройчы
да цябе прыйду.
Сумам – узрушу. Жартам –
прымушу ўсміхнуцца.
Засынаем, каб не прачнуцца.
Нараджаемся, каб не памерці...
Аддзерці
ад памяці некалькі брудных лістоў,
каб зноў
пасярод ночы ўспамінаць твае вочы.

Эдуард Акулін