skip to content

Ноч кароткай была, быццам казачны сон...

Ноч кароткай была, быццам казачны сон.
Цалавалася мора з пяском бурштыновым.
Ты шаптала замовы адвечнае словы.
Быў ля вогнішча недзе з сяброўкаю ён.

Ты хацела русалкай прыгожаю стаць,
каб не зносіць кахання сляпыя пакуты.
I збірала ты зёлкі яму на атруту
па адвечным рэцэпце вядзьмаркі Біруты,
каб яго прыгажосцю сваёй счараваць.

Вольга Драздова